Beeldende therapie is een van de vijf therapievormen van vaktherapie, voorheen creatieve therapie genoemd. Het doel is door beeldende middelen zoals tekenen, boetseren, schilderen, etc. een veranderingsproces te bewerkstelligen. Het is een therapie die als doel acceptatie-, veranderings- en ontwikkelingsprocessen wil behalen. Deze verandering vindt plaats in het beeldend werken. Belangrijk is de dialoog tussen de cliënt, de werkstukken en de beeldende therapeut. Via expressie en communicatievormen leert de cliënt te ervaren en uit te drukken wat met woorden soms moeizaam gaat.
De beeldende therapeut gebruikt beeldende middelen en onderbouwde methodieken om onbewuste behoeften en gevoelens bewust en hanteerbaar te maken. Hierdoor kan de cliënt inzicht krijgen, verwerken en verrijken, maar ook het cognitief of lichamelijk functioneren kan vooruitgaan. Beeldende therapie onderscheidt zich van andere vormen van vaktherapie, doordat men in beeldende therapie werkstukken maakt die een blijvend karakter hebben.
De technieken en materialen sluiten aan bij de doelstelling, doelgroep, de methodiek en visie van de beeldende therapeut. Als basismateriaal wordt meestal teken- en schildermateriaal gebruikt, maar ook hout, metaal, klei en kosteloos materiaal worden vaak gebruikt.
